Αμπελώνες του κόσμου

Οι απέραντοι και ακμάζοντες αμπελώνες του Νέου Κόσμου, της Αμερικής, της Αυστραλίας, της Νέας Ζηλανδίας, της Βραζιλίας, της Αργεντινής και της Χιλής έχουν διαμορφώσει πλέον το δικό τους ξεχωριστό χαρακτήρα. Αν και η Γηραιά Ήπειρος αποτελεί το λίκνο της αμπελοκαλλιέργειας, από τον 20ο αιώνα και έπειτα, οι χώρες του Νέου Κόσμου τολμούν να δημιουργήσουν μια καινούργια πραγματικότητα στον οινικό χάρτη.

Oι διαφορές ανάμεσα στα κρασιά του Παλαιού και του Νέου κόσμου είναι συχνά παρεξηγημένες. Πολλοί τραβούν διαχωριστικές γραμμές, αγνοώντας τη φιλοσοφία πίσω από το εκάστοτε κρασί. Δεν είναι το ένα κρασί καλύτερο από το άλλο, αλλά σίγουρα είναι διαφορετικό.

Κρασιά του Νέου Κόσμου: Το ξεκίνημα

Για πάνω από έναν αιώνα οι χώρες του Νέου Κόσμου υπήρξαν των ευρωπαϊκών οινοπαραγωγικών τεχνικών. Στην παράδοση αυτή ήρθαν να προσθέσουν μια φρέσκια, δημιουργική ματιά.

Η αμπελοκαλλιέργεια ξεκίνησε να αναπτύσσεται δειλά στις αρχές του 16ου αιώνα, μετά την ανακάλυψη της Αμερικής, το 1492. Η οινική επανάσταση άργησε τέσσερις αιώνες. Από τη δεκαετία του ‘80 και έπειτα, οι συναλλαγές Νέου και Παλαιού Κόσμου έγιναν αμφίδρομες. Οι μεγάλοι οίκοι σαμπάνιας με πηδαλιούχο τον πρωτοπόρο Moët et Chandon, της Γαλλίας, άρχισαν να αγοράζουν γη και να φυτεύουν αμπελώνες σε περιοχές του Νέου Κόσμου. Τους ακολούθησε η αφρόκρεμα του Bordeaux: ο βαρόνος Philippe de Rothschild, με σύμμαχό του τον Robert Mondavi. Μέσα στις επόμενες δεκαετίες πολλοί Γάλλοι αμπελοκαλλιεργητές έστειλαν τα παιδιά τους σε πανεπιστήμια της Αμερικής και της Αυστραλίας, για να καταρτιστούν στις νέες τάσεις της οινολογίας.

Η φιλοσοφία

Τα κρασιά και οι οινοποιοί του Νέου Κόσμου ενσάρκωσαν την επιχειρηματική τόλμη που θα ανέμενε κανείς από τους απογόνους των οικονομικών μεταναστών. Ξεκινώντας εκ του μηδενός, και χωρίς καμιά ιστορική παράδοση καταξιωμένων αμπελοτοπιών ως επιστέγασμα, οι οινοποιητές του Νέου Κόσμου έκτισαν τη δική τους, καινοτόμο φιλοσοφία. Έχοντας ως πρόσταγμα, τη ρήση «value for money», τη σχέση δηλαδή ποιότητας-τιμής, επένδυσαν στη στρεμματική απόδοση των αμπελώνων. Για να το πετύχουν αυτό, πειραματίστηκαν πολύ. Εφάρμοσαν άφοβα νέες τεχνικές σε μια προσπάθεια να γνωρίσουν και να αξιοποιήσουν το terroir του Νέου Κόσμου.

Τεχνικές και στυλ κρασιών

Απαλλαγμένοι από αυστηρές φόρμες που θα δυσκόλευαν την παραγωγή, κέρδισαν το ζωτικό τους χώρο έναντι της παράδοσης της Γηραιάς Ηπείρου. Γι’ αυτό διαχωρίστηκαν νωρίς από το στυλ των κρασιών του Παλαιού Κόσμου με πυξίδα τους τις σύγχρονες οινοποιητικές τεχνικές, δημιουργώντας κρασιά με μεγάλες δυνατότητες ανάπτυξης, ιδιαίτερο ποικιλιακό χαρακτήρα και ελευθερία στη μείξη χαρμανιών. Το θερμότερο κλίμα κάνει τα κρασιά του Νέου Κόσμου να έχουν σε γενικές γραμμές πιο πλήρες σώμα και πιο τολμηρές γεύσεις φρούτων. Νεανικά και ευκολόπιοτα, είναι συχνά υψηλά σε αλκοόλ, και γλυκά στο στόμα.

Τα κρασιά του Παλαιού Κόσμου

Από την άλλη, λόγω της μακράς τους παράδοσης, τα κρασιά του Παλαιού Κόσμου είναι πράγματι καλύτερα εγκλιματισμένα και διατηρούν μια συνέπεια παραγωγής που μετρά αιώνες. Τα τρία μεγαθήρια της Ευρώπης, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, κρατούν γερά τα ο-ινία της παραγωγής κρασιού. Για τους πιο ρομαντικούς, το θρυλικό terroir των αμπελώνων του Bordeaux είναι ταυτόσημο με την αξεπέραστη ποιότητα μιας φιάλης.

Ωστόσο, η μακρά κληρονομιά που κρύβουν πίσω τους τα κρασιά του Παλαιού Κόσμου δεσμεύει την οινοποιία σε πολύ συγκεκριμένα πρότυπα παραγωγής. Οι αυστηροί κανόνες οινοποίησης παραμένουν αξεπέραστοι εδώ και αιώνες και τελικά καθορίζουν το στυλ του κρασιού. Τα χαρακτηριστικά κρασιά από τον Παλαιό Κόσμο τείνουν να έχουν ελαφρύτερο σώμα, να είναι πιο συγκρατημένα, να έχουν χαμηλότερο αλκοόλ, υψηλή οξύτητα και να θυμίζουν συχνά άρωμα ξύλου και μπαχαρικών. Βέβαια, ας μην προχωρούμε σε γενικεύσεις αφού τα χαρακτηριστικά αυτά εναλλάσσονται από κρασί σε κρασί.

Διαφορές

Ο γεωγραφικός χάρτης της οινοπαραγωγής διευρύνεται καθημερινά και για αυτό η παγκόσμια αγορά του κρασιού βρίσκεται σε διαρκή μεταβολή. Έστω και αν το κύρος και η παράδοση των ευρωπαϊκών και δη των γαλλικών κρασιών εξακολουθούν να αποτελούν σημείο αναφοράς για ορισμένους, πιο κλασικούς, οινόφιλους, παρόλα αυτά δεν μονοπωλούν πλέον την αγορά. Και οι δύο Κόσμοι έχουν να προσφέρουν στο οινόφιλο κοινό, εξαίρετα κρασιά. Φτάνει να τα αντιμετωπίσετε ισάξια!